اخبار و مصاحبه
شماره : 34201
۸:۵۴ ۱۳۸۸/۵/۵
نظام سیاسی قرآن سیستماتیک است

«دکتر علیرضا صدرا»عضو هیات علمی دانشگاه تهران در نشست «تفسیر سیاسی قرآن» که توسط دفتر فصلنامه علوم سیاسی موسسه آموزش عالی «باقر العلوم (ع)» برگزار شد، با بیان این مطلب افزود

گروه اندیشه و کتاب: نظام سیاسی قرآن، نظام مند وسیستماتیک است.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا)، جمعه ۲۳اردیبهشت «دکتر علیرضا صدرا»عضو هیات علمی دانشگاه تهران در نشست «تفسیر سیاسی قرآن» که توسط دفتر فصلنامه علوم سیاسی موسسه آموزش عالی «باقر العلوم (ع)» برگزار شد، با بیان این مطلب افزود: حضرت علی (ع) درباره قرآن می‌فرماید «ظاهر العنیق و باطن عمیق» یعنی ظاهر قران آن چنان نظام مند و دارای سازگاری درونی است که هیچ خدشه‌ای را برنمی‌تابد، چنین سازگاری درونی، نظام سیاسی قرآن را نیز در برمی‌گیرد، چنان که نظام سیاسی قرآن چنان سازگار است که هیچ مکتب سیاسی دیگری امکان مواجهه با آن را ندارد، غالب مکاتب سیاسی بشری اجزائی ناسازگار با هم دارند و مستلزم ایهام و ابهام اند، در صورتی که حقوق زن و مردم در قرآن، به صورت انسانی تنظیم شده، یعنی زن و مرد در اسلام مکمل یکدیگر هستند، ولی در مکاتب عرفی و بشری دیگر مانند فمینیست، چنین چیزی نیست .
عضو هیأت علمی علوم سیاسی دانشگاه تهران افزود: در قرآن طبیعت مادر انسان است، یعنی به انسان توصیه می‌شود طبیعت و جهان را بساز، نه نابود کن، باید در اجتماع سازماندهی کرد، نه بحران سازی .قرآن همواره با باورمند کردن طبیعت در درون انسان پیام می‌دهد، یعنی بشر باید طبیعت را باور نه ضایع کند؛ حتی می‌گوید این طبیعت «لتبین کل شی» اگر اختلافی در این طبیعت پیدا کردید، آن اختلاف را بگویید، همه چیز در این طبیعت سازگاری درونی دارد. 
استاد حوزه و دانشگاه، قرآن را دارای مبانی مدونی دانست و یادآور شد: قرآن دارای یک مبانی منسجم است، یعنی انسان ایده آل قرآن، انسان جهان ساز و جامعه ساز می‌باشد ،صرفاً انسانی منفعل و منترع از جهان و طبیعت، بلکه انسانی آبادگر و اصلاح‌گر است. 
صدرا در ادامه قرآن را متمایز از دیگر ادیان و مکاتب الهی و بشری توصیف و تصریح کرد: قرآن کتاب مکتب اسلام است تنها کتابی است که هم دینی به معنای عام آن است و هم مکتبی مدنی و مردمی است، چرا که برخی از مکاتب و ادیان یا دینی نیستند، یا فرایند مدنی در آنها برجسته نیست. مثلاً در مسیحیت رابطه خداوند با انسان یک رابطه کاملاً شخصی است، در حالی که قرآن به دنبال امت سازی است. «ابن خلدون» در این رابطه می‌گوید «جهاد و دولت اولین نهادهایی است که اسلام در یک فضای بدوی برای حفظ سیستم نظام اسلامی تأسیس کرده ،بنابراین نهادهای تأسیس شده توسط اسلام کمال مدنیت یک دوران تاریخی است».
موسس موسسه آموش عالی باقر العلوم (ع) با اشاره به سخن ملاصدرا درباره اتفاق دیانت و سیاست گفت: ملاصدرا می‌گوید «الدین و السلطان توامان» که اشاره به مدنیت سازی اسلام است. یعنی اسلام خارج از ابعاد معنوی به ابعاد مدنی و مادیات نیز توجه دارد و «امر بالبلاد»، یعنی انسان فقط مادیات نیست ، بلکه توسعه هم است , البته توسعه در جهت تعالی .
«صدرا» به «شأن نزول آیات قرآن» اشاره و اظهار کرد: باید تمامی شاکله قرآن را در جایگاه خود قرار دهیم، هر آیه و کلمه‌ای را که می‌خواهیم بررسی کنیم باید آن را در افق شأن نزول و مناسبت تنزیلی و به طور کلی پارادایمی که آن شاکله در آن معنا پیدا می‌کند، قرار دهیم. 
این قرآن پژوه در خاتمه به تفسیر امام خمینی (ره) درباره سوره حمد اشاره و اظهار کرد: امام (ره) معتقد بودند حمد یک معنای محتوایی دارد، این که چه معنایی دارد؟ و یک چگونگی تحقق آن است. 
بنابراین چرایی و هستی یک آیه در حوزه «تفسیر» و چیستی، حدود و مفهوم یک آیه در حوزه «تبیین» و چگونگی و مکانیسم‌های اجرایی آیه در حوزه «تدبر». همچنین حضرت امام (ره) در تفسیر سوره حمد گفته‌اند در تاریخ تفکر اسلامی به خاطر ترس از تفسیر به رأی از تدبر در قرآن غافل شده‌ایم. به همین خاطر قرآن مهجور مانده است.

©2023 . All Rights Reserved